หนังสือเล่มหนา มีคำอ่านภาษาไทยว่า อิบุกิ ทาคาชิ โทคุดะ เขียนอธิคม สวัสดิญาณ และแปลชื่อหนังสือเป็นภาษาไทย แต่เยื้องเขียนเหมือนหนังสือญี่ปุ่น
อ่านตั้งนานกว่าจะเข้าใจ ชื่อหนังสือว่า…คนฉลาดแกล้งโง่
หนังสือดีมีสาระแนวนี้ อย่าพยายามค้นหาและมอบให้ฉัน ฉันไม่รู้ ฉันไม่เข้าใจ ฉันคงไม่ได้อ่าน
บทที่ 8: สิ่งที่คนโง่ได้มาด้วยความลำบาก…
คนฉลาดมี 2 ประเภท 1. คนฉลาดที่รู้จักใช้ตัวเองอย่างคล่องตัว เช่น แพทย์ ศิลปิน นักวิชาการ นักคิด นักแสดง วิศวกร สถาปนิก นักกีฬา ฯลฯ
- คนฉลาดที่รู้จักใช้ผู้อื่นอย่างคล่องตัว เช่น ผู้ประกอบการ ผู้นำ ผู้บริหาร นักเจรจาต่อรอง พนักงานขาย เป็นต้น
ว่ากันว่านักกีฬาที่เก่งไม่น่าจะเป็นเทรนเนอร์ได้ หมายความว่า ความสามารถของนักกีฬากับโค้ชต่างกัน ความสามารถเบื้องหลังคือความสามารถในการครองใจคนซึ่งยากมาก
มีหนังสืออยู่ในตลาด เคล็ดลับความเป็นผู้นำ หรือพลังในการกำกับก็ไม่น้อยหน้า เนื้อหาหลัก พูดถึงความสามารถในการเอาชนะใจคน แต่อ่านแล้วรู้สึกว่า
ไม่เกาไม่คัน
เพราะหนังสือเหล่านี้ส่วนใหญ่จะเขียนบนขาตั้ง คนโง่ที่ฉลาดกำหนดตัวเองว่าเขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยม เขียนด้วยความรู้สึกของผู้นำที่กำกับจากบนลงล่าง
ทำไม อย่าเขียนในมุมคนฉลาดแสร้งโง่?
การอ่านหนังสือประเภทนี้จะไม่เพิ่มพลังของความเป็นผู้นำแต่จะลดทอนความสามารถในการเป็นผู้นำให้น้อยลง
เมื่อศึกษาชีวิตของผู้บริหารชื่อดังพบว่ารูปแบบการบีบบังคับจากล่างขึ้นบนเป็นช่วงที่ครองใจคนได้อย่างโดดเด่น
ถ้าอยากชนะใจคนแต่ด่าว่าคนอื่นโง่ไม่บรรลุเป้าหมาย
ในยุคของการทำอะไรสักอย่าง ขายสิ่งนั้น โรงงาน (เครื่องจักร) เป็นสิ่งสำคัญที่สุด บุคลากรมักถูกมองข้าม
แต่เมื่อเผชิญกับยุคขายไม่ออก พนักงานขาย กลายเป็นบุคคลที่ทุกแผนกต้องการ หันไปเน้นใช้งานคนอื่นแบบคล่องตัว และบ่มเพาะบุคลากรให้มากขึ้น
เมื่อเผชิญกับยุคนั้น คนหัวดี ตกที่นั่งลำบาก เพราะไม่เข้าใจความรู้สึกของคนหัวไม่ดี
คนที่อยู่ได้อย่างสบายไม่หวั่นไหวในยุคนี้ล้วนเป็นคนธรรมดา คนเหล่านี้กล้าพูดว่า “ฉันไม่รู้อะไรเลย” “ฉันไม่ใช่คนฉลาด” “ฉันสอบตก”
คำพูดเหล่านี้ ให้ความรู้สึกดีๆ เหมือนคนทั่วไป เพราะในโลกนี้ คนธรรมดามากกว่า 90%
ได้รับความรู้สึกดีๆ จากคนธรรมดา จึงมีค่ากับคนโง่ มาด้วยความลำบาก
ฉันอ่านพระคัมภีร์ภาษาญี่ปุ่นบทนี้จบและฉันก็เลิกสงสัยว่าทำไมในบางเรื่องราวในประเทศ เป็นสิ่งที่ผู้นำที่ชาญฉลาดควรทำ แต่เขาไม่ทำ แต่รีบทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ
สิ่งที่รู้สึกดี บางอย่างแยกไม่ออกว่าควรหรือไม่ควร
ยิ่งทำอะไรแล้วสามารถโกยแต้มทางการเมืองได้ ผู้นำฉลาดแค่ไหน? ทุกคนแกล้งโง่ได้